زندگینامه امام محمد تقی
ولادت این امام رئوف و مهربان در 10 رجب می باشد که یکی از جوان ترین افراد در میان امامان می باشد.امام محمد تقی پسر امام رضا می باشد و به امامی بخشنده و مهربان شهرت دارد.در ادامه قصد داریم با زندگی این امام همام بیشتر آشنا شویم.
محمد بن علی بن موسی معروف به جواد (بخشنده) و تقی (پرهیزگار) نهمین امام شیعیان دوازده امامی بعد از پدرش علی بن موسی الرضا و قبل از پسرش هادی می‌باشد. از او گاهی با عنوان ابوجعفر هم یاد می‌کنند. ایرانی‌ها او را به اسم امام محمد تقی یا امام جواد می‌خوانند. محمد تقی در سال ۱۹۵ هجری در مدینه به دنیا آمد و در دوران کودکی پدرش از دنیا رفت. پس از مرگ پدر، مأمون او را به بغداد فرا خواند دخترش را به ازدواج او درآورد. بعدها جواد اجازه پیدا کرد به مدینه برگردد، جایی که زندگی اش را وقف تدریس کرد.بعد از مرگ مأمون، جواد دوباره به بغداد فراخوانده شد و بنا به روایات شیعی، به تحریک خلیفه جدید، معتصم و بدست همسرش مسموم شد. جواد با ۲۵۵ سال عمر، کوتاهترین دوران زندگی را در بین ائمه شیعیان دوازده امامی به خود اختصاص می‌دهد.
تولد و سالهای اولیه زندگی
محمد (بن علی) معروف به جواد و تقی، همچنین ابن الرضا (پسر رضا) خوانده می‌شد. پدرش او را ابوجعفر خطاب می‌کرد؛ و برای اینکه با محمد باقر، امام پنجم، که او هم ابوجعفر نامیده می‌شد اشتباه نشود، تاریخ نویسان جواد را ابوجعفر ثانی می‌نامیدند. جواد در مدینه به دنیا آمد و به نوشته شیخ کلینی، مادرش کنیزی از نوبیا در شمال آفریقا به نام حبیبه بود. با این حال برخی او را خیزران، از امپراتوری روم شرقی می‌دانند و برخی دیگر او را از خانواده ماریه، همسر پیامبر اسلام می‌دانند. پدر جواد عادت داشت به اصحابش یادآوری کند که صاحب فرزندی خواهد شد که بعد از او عهده دار منصب امامت خواهد شد. با این حال زمان زیادی گذشت تا شیعیان فرزند مذکور را با چشم خودشان ببینند. جواد که تنها فرزند پدرش بودتنها چهار سال داشت وقتی پدرش مجبور شد او را در مدینه تنها گذاشته، برای بر عهده گرفتن مقام جانشینی که مأمون برایش تدارک دیده بود، عازم سفر به خراسان شود. شیعیان عادت داشتند از رضا بپرسند آیا اگر برای او اتفاقی بیفتد، پسری در آن سن خواهد توانست مسئولیت امامت و رهبری شیعه را بر عهده بگیرد؛ و رضا معمول بود داستان عیسی را برایشان نقل کند که حتی سن کمتری داشت وقتی به مقام نبوت رسید.
جواد
محمد بن علی، به خاطر کرم و بخششی که نسبت به مردم داشت، جواد (بخشنده) خوانده می‌شد. حتی در سالهای اولیهٔ زندگی، وقتی پدرش در خراسان بود، اصحابش او را از درب فرعی خانه خارج می‌کردند تا با افراد کمتری مواجه شود که برای دریافت کمک گرد خانه اش تجمع می‌کردند. گفته می‌شود که پدرش، رضا، با شنیدن این خبر نامه‌ای از خراسان برایش فرستاد تا به او سفارش کند تا به حرف کسانی که به او می‌گویند از درب اصلی رفت و آمد نکند، گوش ندهد؛ که این بخاطر خست آنهاست که می‌ترسند از او خیری به دیگران برسد. رضا در این نامه به پسرش سفارش کرده بود که: «هر وقت می‌خواهی از خانه خارج شوی، مقداری سکه طلا و نقره همراه داشته باش. هیچ‌کس از تو درخواستی نکند مگر اینکه چیزی به او بدهی. از عموها یا دایی‌هایت اگر کسی نیازی داشت، کمتر از پنجاه دینار به او نده، و می‌توانی بیشتر ببخشی اگر بخواهی؛ و از عمه‌ها و خاله‌هایت اگر کسی درخواستی داشت، کمتر از بیست و پنج دینار به او نده و می‌توانی بیشتر ببخشی اگر بخواهی.»
منبع: ویکی پدیا
The post زندگینامه امام محمد تقی appeared first on پرشین بکس.